گاهی که با خود خاطرات را مرور میکنم به وجد می آیم و لبخندی شیرین بر لبانم می آید
حال من خوب است
این روزها زبانم به شکر مشغول است
شکر به پاس تمام نعمت هایی که خداوند بی چشم داشتی به شخصی به ظاهر انسان عطا میکند
امروز که سر و سامانی به اینجا میدادم تمام نوشته هایم را خواندم
به راستی چه بر من گذشت؟
چه بر من میگذرد؟
چه بر من خواهد گذشت؟
خانه نو مبارک
این را از طرف تو به خود گفتم
به اینجا آمده ام بی تو...
اصلاح میکنم با تو. تو در خاطرم هستی پس همه جا تو با من هستی.